Proud! Full page article in Dutch newspaper Noordhollands Dagblad 17.10.2015

Tekst en foto: Monique Bankras

Succesvolle zaak uit frustratie

foto Olaf Lugten DStrap Noordhollands dagblad

Je kunt het zo gek niet bedenken of Olaf Lugten (43) van DStrap maakt er horlogebandjes van. Wel even geduld hebben, want er is een wachtlijst van een paar weken.

Een honkbalhandschoen, gympen waar je geen afscheid van kunt nemen of de portemonnee van je overleden vader. Je kunt het zo gek niet bedenken of Olaf Lugten (43) van DStrap maakt er horlogebandjes van. Wel even geduld hebben, want er is een wachtlijst van een paar weken. De Alkmaarder begon uit frustratie met het ambachtelijke werk, maar kreeg al snel een enorme internationale klantenkring.

Olaf is de juwelier uit zijn buurt eigenlijk een bedankje verschuldigd. Daar werd het eerste zaadje geplant. Hij kocht er een bandje voor een van de horloges uit zijn verzameling. ,,Ik betaalde er negentig euro voor. Serieus geld, maar het bandje werd in een zakje gepropt. Dat vond ik raar. Ik had niet het gevoel dat ik een cadeautje voor mezelf kocht, terwijl ik mezelf hiermee wilde verwennen. Er hoort toch een strik omheen?” Toen het leren bandje even later kromp door water, terwijl het waterbestendig zou zijn, ervoer hij geen beste service. De man die bijna twintig jaar ervaring in de retail heeft – hij is verantwoordelijk voor een aantal assortimentsgroepen van honderd AKO-winkels – kwam gefrustreerd thuis.

,,’Ik ga zelf wel een bandje maken’, zei ik tegen mijn vrouw. Daar moest ze om lachen. Ik heb al het leer dat ik thuis tegenkwam op het aanrecht kapotgesneden. Tassen, riemen, noem maar op.” Hij leerde zichzelf de ambacht door veel te oefenen, internetvideo’s te bekijken en te spreken met leerexperts. Het kunstwerk om zijn pols viel bekenden op en al snel maakte hij ook in opdracht. ,,In 2010 verkocht ik mijn eerste bandje. Toen was ik enorm trots, maar zo’n bandje zou ik nu niet meer durven verkopen”, grinnikt Olaf die het vak steeds beter in de vingers kreeg.

De huis-tuin-en-keukenschaar werd verruild voor handige apparaten. De nieuwbakken ondernemer verkaste van het aanrecht naar de schuur. Tot dit jaar stond hij daar avond aan avond. In de winter soms blauwbekkend. Inmiddels huurt Olaf een ruimte boven het bedrijf van een vriend in Broek op Langedijk. Zo ontwikkelt hij zijn zaak stapje voor stapje. Ook zijn klantenkring groeit met de dag, al was die was vanaf het begin al groot.
,,Sociale media is voor mij een heel machtig instrument. Toen ik daarmee begon, ging het snel. Er kwamen ineens bestellingen uit Duitsland, Singapore en Australië”, zegt Olaf. Hij werkt samen met verschillende horlogemerken en juweliers. Zijn bedrijf is populair in horlogeland. DStrap onderscheidt zich door eindeloze mogelijkheden en ludieke materialen als militaire rugzakken en oude postzakken die Olaf via internet op de kop tikt. En natuurlijk krijgen zijn klanten het bandje op een zacht voetbedje in een handgemaakt houten doosje met een persoonlijke boodschap thuisgestuurd. ,,De klant ontvangt echt een cadeautje. Dat is voor mij misschien wel het belangrijkste in het hele proces.”

Zijn werkwijze kun je inderdaad een heel proces noemen. Klanten komen langs of laten per mail weten wat voor materiaal, kleur, stiksels, garen en lengte ze willen. Olaf doet twee á drie uur over een exemplaar en houdt de klant op de hoogte met foto’s. De reacties die hij krijgt, geven hem bergen energie. ,,Er is niks zo leuk als de klant stuurt dat hij er zo blij mee is en dat het bandje nog mooier is dan het origineel.”

Die energie heeft Olaf ook nodig, want naast de 25 uur die hij aan zijn eigen zaak besteedt, werkt hij ook nog vier dagen bij zijn werkgever. Dan zijn er ook nog zijn vrouw en twee kinderen die aandacht verdienen. Het is Olafs gedrevenheid die het mogelijk maakt om alle ballen hoog te houden. Hij praat de blaren op zijn tong over zijn zaak en alles wat hij er al door meemaakte. Glunderend vertelt hij het verhaal over Eric Singer. De drummer van de band KISS kocht een bandje en Olaf mocht het persoonlijk afleveren bij een concert in Ziggo Dome. ,,Sta je ineens tegenover je idool van vroeger. Dat is wel heel gaaf.”

Of Olaf zich ooit volledig gaat richten op zijn eigen zaak, weet hij niet. Misschien dat er op den duur iemand bij komt. ,,Ik zie wel hoe DStrap zich ontwikkelt. Zoals het nu gaat, vind ik het sowieso prima. Dat het zo’n internationaal bedrijf zou worden, had ik een paar jaar geleden in de keuken nooit gedacht.”

Deze site maakt gebruik van cookies om je een betere surfervaring te bieden. Door deze website te bekijken en te gebruiken ga je akkoord met het gebruik van cookies.